De dorst is het ergste. Zijn tong plakt aan zijn gehemelte, slikken kost hem moeite. Het drinken dat ze hebben achtergelaten is al lang op. Hij heeft ook honger, maar die dorst…Vanmorgen heeft hij de ochtenddauw van de bladeren en zijn vacht gelikt en dat gaf even verlichting en afleiding. Het duurde echter niet lang voordat de dorst hem dubbel zo hard lamsloeg. Hij maakt zich grote zorgen. De afgelopen uren heeft hij geprobeerd zich

Dobberend in haar bootje, kwetsbaar in haar blootje. Van alle hoop ontdaan, niet wetend waar heen te gaan. tot in het diepst bevroren. Haar hart gebroken. zoveel onbesproken. Als een amputatie het gemis, waar geen surrogaat voor is De fantoompijn allesverslindend, dood en leven verbindend. Geen bemoedigend zuchtje wind, niets meer wat haar bindt Geen motiverend eiland in zicht, haar verdriet en woede ongericht. Meegevoerd door de stroming, overweegt ze een ontkoming. Bewogen door de

Hoe ik ook protesteer, mijn man staat er op de tas, die al klaar staat, mee te nemen. Hoewel ik me ook zorgen maak, steek ik mijn kop in het zand en verberg mijn jong veilig onder mijn boezem. Die is nog niet klaar om het daglicht te zien. Het is te vroeg, het is nog te klein. Veel te klein zelfs. Het loopt zelfs enkele weken achter in groei. Dat is dan ook de

Ik zit achter de laptop, Pieker mijn Piekjes de modderput in, trek ze er weer uit, spuit ze af met de hogedrukspuit en begin weer opnieuw met kneden en vormgeven. Af en toe slaat de paniek toe, barst ik bijna in tranen uit. Twijfel omklemt dan mijn hart in een ijzeren greep, brokkelt mijn zelfvertrouwen af en vervaagt mijn motivatie in de mist. Ben ik op de goede weg? Maak ik er meer van dan

Bloednerveus dribbel ik de keuken op en neer, me bewust van zijn aanwezigheid in de kamer ernaast. Ik trek de koelkast open en speur naar iets eetbaars, iets waarmee ik een fatsoenlijk ontbijt op tafel kan zetten. Hier had ik namelijk helemáál geen rekening mee gehouden. De bedoeling was vandaag op mijn gemakje de boodschapjes te halen, na een uitgebreide pyjamadag. Pijnlijk bewust van de slaapkreukels in mijn gezicht, mijn opgezette dopogen die getuigen van